Hookrock 20th Anniversary Festival - Dag 1 OC Rooierheide Diepenbeek (04-07-2024) reporter: Marcel & photo credits: Freddie info band: Bear Called Panda - David Ronaldo & The Dice - Belgian Quo Band info organisatie: Hookrock © Rootsville 2024

Hip Hip Hip, Hoera, Hookrock blaast 20 kaarsjes uit en op deze verjaardagspartij moesten we zeker en vast aanwezig zijn.
De organisatie had gezorgd voor een meer dan aanlokkelijk programma, dus geen enkele reden om thuis te blijven. Wijlen dus weg richting Diepenbeek.

Voor deze speciale verjaardag editie waren zelfs 3 dagen voorzien, waardoor we op onderdagavond al paraat dienden te zijn en waar 3 Belgische bands het beste van zichzelf zouden geven. De weergoden waren zeer gunstig gestemd en ondanks een stevig windje scheen de zon. Of het feit dat de eerste dag gratis was daar iets mee te maken had, weet ik niet, maar er was al heel veel volk komen opdagen en ook de camping begon stilaan vol te lopen. Leuk voor de organisatie dus.

Eerst tijd voor een babbel en een frisse Duvel maar daar kreeg ik een verrassing van formaat toen bleek dat er geen Duvelglazen waren. Nou moe! Gelukkig was er een redder in nood die mij van het nodige wist te voorzien. Oef!

ook de bakker van Gevarenwinkel vierde mee..

De honneurs om deze verjaardag editie in gang te trappen, werden waargenomen door A Bear Called Panda. Mij totaal niet bekend deze band. ABCP, om het ons makkelijk te maken, is een muzikaal project uit Midden-Limburg dat uit de grond werd gestampt door de ex-leden van de hardrockband Civilian. In 2019 brachten ze een titelloze cd uit met enkel eigen geschreven nummers.

De bandleden meten zich Chinese namen aan en zo hebben we zangeres Xin Di, zanger Malu Malu, gitarist Da Wxei, bassist Xtof B en drummer Yu Han. Als dat maar allemaal goed komt. Een uurtje stevige rockcovers als zijnde ‘My Sherona’, ‘Jailbreak’, ‘Long Train Running’ of ‘Hot Stuff’. Hoe goed de mannen ook hun best deden mij kregen ze niet mee hoewel al deze nummers relikwieën waren uit mijn jeugd. De zanger riep mij veel te veel en wanneer je erin slaagt om ‘Hocus Pocus’, het magische nummer van Focus, de nek om te draaien, dan hoefde het voor mij ook niet meer. Over naar familie zouden ze zeggen.

wie was nu de echte MC ?

Voor de tweede band kwamen de mannen van (Ge)Varenwinkel nog de organisatie feliciteren voor hun 20ste verjaardag en zetten die in de bloemen, in dit geval een taart (of een gâteau zou de MC van dienst zeggen) op de maat gemaakt van Hookrock! Fijn gebaar mijn gedacht.

Met David Ronaldo & The Dice zou dan weer uit een ander vatje worden getapt, want dit is toch wel een topband. Met drie knallers van albums op hun naam, zijn deze mannen graag geziene gasten op tal van muziekevenementen. Deze band bestaat uit David Ronaldo (zange en gitaar), Charly Verbinnen (gitaar), Dirk Lekenne (Slide gitaar) en Hans Boeye (drums), Pieter Akkermans (keys) en Geert Zonderman (bas). Excellente keuze om deze band op de affiche te plaatsen.

Geen afwachtende houding en de band ging er meteen in een hels tempo vandoor startend met ‘Wasted My Life’ en het schitterende ‘Laid Back And Easy’. Wat een verschil met de eerste band. Het swingt als de beesten en de mannen geven het volle pond, stuk voor stuk zeer goede muzikanten en een David Ronaldo die zichzelf voor 100% inzet. Dan volgt ‘Tunes For A Dime’ en een heel knappe versie van ‘Almost Cut My Hair’ van Crosby, Stills, Nash & Young. De variatie is enorm en de mensen genieten. Blues, boogie het kan allemaal met deze jongens.

Dan neemt David de mandoline ter hand en volgt een spetterende versie van ‘Going To My Hometown’ van Rory Gallagher. En Rory, zag van hierboven dat het goed was. Na ‘Ghost On Your Trail’ gingen we de funky tour op met ‘Burn Up My Love’ dat op een gegeven ogenblik naadloos overging in ‘Get Ready’. Stil blijven staan werd alsmaar moeilijker toen de set werd afgesloten met ‘Whipping Post’ van The Allman Brothers.

Een optreden om duimen en vingers af te likken en een meer dan verdiende bisser zat er dan ook aan te komen met ‘Keep Your Hands To Yourself’ van 'Georgia Satellites'. David Ronaldo & The Dice, kwamen  zagen en overwonnen , om het eens in het Nederlands te zeggen. Als je dit niet graag hoort moet je zo snel mogelijk naar de dokter!

Wie er heeft er niet in zijn jonge jaren, zittend op de knieën midden op de dansvloer op één of andere t-dansant, zijn broek versleten al luchtgitaar spelend op de tonen van de muziek van Status Quo? Ah, jeugdsentimenten… Enfin, om te zeggen dat de avond werd afgesloten door de Belgian Quo Band, die door de echte Quo'ers officieel wordt erkend.

Uit de West-Vlaamse klei getrokken zijn deze gasten al bezig sinds 2004 en hebben al tal van podia, zowel nationaal als internationaal, onveilig gemaakt met hu aanstekelijke Quo covers. Zo vinden wij in de band Rik Michels (zang en gitaar), Geert Callens (zang en gitaar), Lieven Vandenbroucke (bas) en Wesley Jacques (drums). Tijd om de oude jeans en de luchtgitaar boven te halen. Lets rock ’n roll!!!

En hoe, want het viertal, perfect in dezelfde kledij gestoken als de origineel jongens, gingen van start met ‘Caroline’ waarmee de ambiance er al goed inzat. Verder met ‘The Wanderer’ en een medley met tal van Quo hits. Hier en daar begonnen de hoofden te “bangen”, maar misschien was het ook al van de drank, wie weet? Er werden ook schuchtere pogingen ondernomen om de luchtgitaar boven te halen en onzichtbare akkoorden te spelen terwijl de band gas gaf met ‘Softer Ride’, ‘Blue Eyed Lady’ of ‘Roadhouse’. Deze vier jongens zijn redelijk pro en weten waarmee ze bezig zijn, de geest van Status Quo overeind houden en dat doen ze goed.

Voor mij was het dan ook welletjes geweest, er kwamen nog twee lange dagen aan, dus tijd om de bedstee op te zoeken. Oogjes dicht en snaveltjes toe. Tot morgen lieve kijkbuiskinderen!!

Marcel

de VIP tent :-)

Nico Gevarenwinkel...altijd even attent.

almost cut his hair...

hoezo? honden niet toegelaten...ik ben wel de MC hé